คำกลอนวันพ่อแห่งชาติ

น้อมรำลึกพระคุณพ่อ

5 ธันวา วันพ่อ ก่อเกิดสุข สร้างเสริมลูก เผ่าไทย ขยายผล

ลูกขอกราบ แทบเท้า เอามงคล ลูกทุกคน รักพ่อ ขอแทนคุณ

งานพ่อหนัก ลูกประจักษ์ ในดวงจิต ขออุทิศ กายใจ สนับสนุน

ลูกทุกคน รักพ่อ พร้อมเทิดทูน ขอเนื้อบุญ จงบันดาล ผสานใจ

ทั่วแผ่นดิน ถิ่นแคว้น แดนเหนือใต้ ทรงห่วงใย เสริมสร้าง ทางสดใส

ให้รักษ์น้ำ รักษ์ดิน ตราบสิ้นใจ ขาดสิ่งใด ก็ไร้ค่า พาเศร้าตรม

เมื่อดินดำ น้ำชุ่ม ไม่กลุ้มจิต สร้างชีวิต เสริมชีวา พาสุขสม

สุขภาพดี ถ้วนหน้า ธันวาคม ชาวโลกชม พ่อไทย จากใจจริง

กลอนบทที่ 2

วันแรก : ปลาบปลื้มและสุดยินดีที่ลูกเกิดมาลืมตาดูโลก เป็นที่ชื่นชมของครอบครัว

วันต่อมา : เอาใจใส่เลี้ยงดูอบรมบ่มนิสัย เพื่อให้ลูกน้อยเป็นคนดี มีการศึกษาและเรียนหนังสือเก่ง ๆ เมื่อโตขึ้นจะได้มีหน้าที่การงานดีๆ ทำเลี้ยงตัวได้ไม่อายใคร ถ้าหากเป็นชายก็หวังว่าจะให้ได้บวชเรียน หากเป็นหญิงก็ขอให้ได้คู่ครองเป็นคนดีมีคุณธรรม ,มีความรับผิดชอบ ,ขยันทำมาหากินและรักครอบครัว

วันที่รอคอย : ขอให้ลูกหลานมีความสุข ความเจริญรุ่งเรืองพร้อมมีความมั่นคงทางการเงิน พร้อมทั้งชีวิตสมรสและการงานดีตลอดไป โดยท่านทั้งสองไม่เคยเรียกร้องสิ่งตอบแทนใด ๆ จากเราเลย

วันนี้ : พวกเราและลูก ๆ หลาน ๆ เคยคิดถึงท่านทั้งสอง บ้างไหม ควรหาโอกาสไปเยี่ยมท่านบ้าง พาไปกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากัน พาไปเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจและทำบุญไหว้พระ คิดถึงตอนที่เรายังเด็กอยู่ ท่านก็พาเราไปกินไปเที่ยวอยู่เสมออย่างน้อย ก็ควรจะหาเวลาโทรศัพท์ พูดคุยกับท่านบ้างเพราะว่าท่านรัก และคิดถึงเราอยู่เสมอ ควรพาหลาน ๆ ไปหาด้วยก็ยิ่งดี

*** แม่กับพ่อ ยอมอด เพื่อให้ลูกอิ่ม เพราะท่านรักเรามาก ***

กลอนบทที่ 3

สร้างคนแม่พ่อผู้ก่อสร้าง   เป็นเรือนร่างกายใจสวยใสสด

หลอมรวมใจถักทอก่อเกียรติยศ   ภายใต้กฎธรรมชาติประสาทมา

สร้างปัญญาครูอาจารย์ท่านสั่งสอน   ให้ขวัญอ่อนชายหญิงสิ่งมีค่า

เป็นเครื่องมือเลี้ยงกายใช้ชีวา   เปี่ยมคุณค่าพบสุขทุกคืนวัน

สร้างประชาธิปไตยไทยเร่งสร้าง   ด้วยปลูกฝังทางถูกให้ลูกขวัญ

สร้างความดีเรียนรู้ควบคู่กัน   พร้อมสร้างสรรค์ค่านิยมสมดั่งใจ

จะสร้างตัวสร้างตนคนในชาติ   ต้องสะอาดปลอดพิษจิตแจ่มใส

ด้วยผองเราเป็นมนุษย์สูงสุดใจ   เมื่อทำได้เมืองไทยใหญ่กว่าเดิม

( ชาวโลกรู้จักและยอมรับ เกิดความภาคภูมิใจ )

กลอนบทที่ 4

คุณบิดาฟ้าดินยลยินทั่ว

ประดุจหัวเรือนำย่ำวิถี

พาเลี้ยวลัดตัดฝ่าคลื่นวารี

เลือดเหงื่อพลีเพื่อลูกเฝ้าผูกพัน

ลูกมีสุขทุกอย่างพ่อวางฐาน

จะมีงานการศึกษาต้องฝ่าฝัน

ลูกได้ทำสัมฤทธิ์พิชิตมัน

ปริญญานั่นขอมอบตอบแทนคุณ

กลอนบทที่ 5

พระคุณพ่อ  ล้นฟ้า  นภากาศ

พระคุณพ่อ  สามารถ  คุ้มแดดฝน

พระคุณพ่อ  สร้างลูก  ให้เป็นคน

พระคุณพ่อ  มากล้น  กว่าสิ่งใด

พ่อผู้ให้  กำเนิด  เกิดชีวิต

พ่ออุทิศ  สั่งสอนลูก  ผูกนิสัย

พ่อชี้นำ  แนวทาง  ไม่ห่างไกล

พ่อห่วงใย  รักลูก  ทุกเวลา

กลอนบทที่ 6

พ่อคือผู้นำพาให้มาเกิด

พ่อคือผู้ที่เปิดดวงตาใส

พ่อคือผู้ชูความหวังให้ตั้งใจ

พ่อคือหนึ่งร่มไทรให้ร่มเย็น

พ่อดุจหัวนาวาที่สามารถ

พาแคล้วคลาดภัยรุกต้านทุกข์เข็ญ

พ่อคือแสงส่องทางที่พร่างเพ็ญ

พ่อดุจเป็นพระพรหมให้ร่มบุญ

กลอนบทที่ 7

อยากให้พ่อ มาเห็น ความเป็นอยู่

จากการสู้ งานหนัก สร้างหลักฐาน

สร้างสรรค์ลูก ปลูกฝัง มาตั้งนาน

ลูกมีบ้าน งานทำ ไม่ลำเค็ญ

หยาดเหงื่อพ่อ พร้อมแม่ แต่ละหยาด

คือประกาศ ความดี มีให้เห็น

พระคุณพ่อ เพียงพรหม พาร่มเย็น

ผ่านทุกข์เข็ญ กว่าใคร ในโลกา

เพียงเพื่อลูก ได้มี ชีวิตรอด

พ่อทนกอด อดกลั้น ทุกปัญหา

เพียงลูกรัก จักเกิด เลิศปัญญา

พ่ออุตส่าห์ หาเงิน เกินกำลัง

พ่อทำได้ ทุกอย่าง เพื่อสร้างลูก

พ่อพันผูก ปลูกจิต ให้คิดหวัง

พ่อสอนอย่า เย่อหยิ่ง เขาชิงชัง

พ่อเติมพลัง ให้สู้ เป็นผู้คน

คำพ่อสอน ทุกอย่าง สร้างชีวิต

ให้มีสิทธิ์ โบยบิน ทุกถิ่นหน

ดั่งนกน้อย คล้อยชม ล่องลมบน

นั่นคือผล งานพ่อ ไม่ท้อทำ

อยากให้พ่อ มาเห็น ความเป็นอยู่

เพื่อได้รู้ ผลงาน นานฉนำ

ไม่มีพ่อ ยลยิน เพราะสิ้นกรรม

ซาบซึ้งคำ พ่อสั่ง หลั่งน้ำตา

กลอนบทที่ 8

พระคุณพ่อ ผู้ก่อเกิด กำเนิดลูก

เฝ้าพันผูก ปลูกฝัง คำสั่งสอน

คอยถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงอาทร

คุณบิดร มารดา ค่าอนันต์

ลูกไม่มี สิ่งใด จะแทนทด

มีเพียงบท กาพย์กลอน เป็นของขวัญ

แด่ร่มโพธิ์ ร่มไทร ใจผูกพัน

เป็นมิ่งขวัญ ของลูก ปลูกความดี

กลอนบทที่ 9

มีโอกาส กำเนิดมา ก็เพราะพ่อ   ใยจะรอ โอกาส ตอบแทนท่าน

เมื่อได้มี โอกาส รีบเร็วพลัน   เพราะตัวฉัน ไม่มีวัน ที่จะมี

พ่อของฉัน ท่านจาก ฉันไปสิ้น   ชั่วชีวิน ได้เพียง มองไปที่

รูปข้างฝา โกฐเบื้องบน ที่บ้านมี   แล้วก็ที่ กำแพงโบสถ์ โปรดการุณ

แต่ก็ยัง รำลึก นึกถึงพ่อ   และจะขอ ระลึก ถึงไออุ่น

อยู่เสมอ ตลอดไป ในพระคุณ   ความการุณ ของท่าน อย่างชื่นชม

โอกาสนี้ ห้าธันวา คราหนึ่งแล้ว   คุณพ่อแก้ว ของลูก จงสุขสม

ขอคุณพ่อ ที่สถิต มิต้องตรม   ลูกขอก้ม กราบขอพร วอนเทวา

มอบแด่พ่อหนุ่ม....บนสวรรค์

กลอนบทที่ 10

5 ธันวา วันพ่อ ก่อเกิดสุข   สร้างเสริมลูก เผ่าไทย ขยายผล

ลูกขอกราบ แทบเท้า เอามงคล   ลูกทุกคน รักพ่อ ขอแทนคุณ

งานพ่อหนัก ลูกประจักษ์ ในดวงจิต   ขออุทิศ กายใจ สนับสนุน

ลูกทุกคน รักพ่อ พร้อมเทิดทูน   ขอเนื้อบุญ จงบันดาล ผสานใจ

ทั่วแผ่นดิน ถิ่นแคว้น แดนเหนือใต้   ทรงห่วงใย เสริมสร้าง ทางสดใส

ให้รักษ์น้ำ รักษ์ดิน ตราบสิ้นใจ   ขาดสิ่งใด ก็ไร้ค่า พาเศร้าตรม

เมื่อดินดำ น้ำชุ่ม ไม่กลุ้มจิต   สร้างชีวิต เสริมชีวา พาสุขสม

สุขภาพดี ถ้วนหน้า ธันวาคม   ชาวโลกชม พ่อไทย จากใจจริง

กลอนบทที่ 11

นึกถึงวันที่ผ่านมาพ่อพาเที่ยว....หวังสิ่งเดียวคือความสุขของเรานี่

ที่ผ่านมาทำสิ่งใดที่ไม่ดี.....ขอโทษที มิได้มีเจตนา

วันที่ 5 ธันวา มาบรรจบ.....ครบเวลามาหลายครั้งดังใจหมาย

บอกรักพ่อเสียไห้ได้ก่อนตัวตาย....ก็สมแล้วที่เป็นชายกระตัญญู

หากวันนี้ไม่มีสิ่งใดจะไห้พ่อ....จงไปขอกราบการนแทบเท้าท่าน

พ่อของเราเป็นคนดีทุกสิ่งอัน....คอยเลือกสรรค์สิ่งดีๆไห้กับเรา

วันเวลาผ่านไปพ่อแก่เฒ่า.... คอยมาเฝ้าตั้งวงเหล้าเริ่มป่อยหน

จึงไม่ค่อยมีเวลาดูแลตน.... จงคอยเป็นอีกคนรวมวงเมา

กลอนบทที่ 12

เป็นสองมือ อุ้มชู เลี้ยงดูลูก....เป็นสายใย พันผูก คอยห่วงหา

เป็นอ้อมกอด อบอุ่น ค้ำจุนมา....เป็นสายตา ห่วงใย ใคร่อาทร

ยามเจ็บไข้ เฝ้าดูแล ด้วยชีวิต ....ยามพลั้งผิด ท่านอบรม คอยบ่มสอน

ยามเหนื่อยหน่ายกำลังใจไม่สั่นคลอน....ยามใดใด ยังอาทร ไม่เปลี่ยนแปร

ด้วยความรัก ของพ่อ ที่ยิ่งใหญ่ .....ด้วยหัวใจ สะอาดใส เป็นแน่แท้

ด้วยชีวิต เพื่อลูก .. เฝ้าดูแล ....ด้วยสองมือ ไม่ผันแปร เป็นอื่นใด

กลอนบทที่ 13

อุ่นไอในรักพ่อ....ผู้ร่วมก่อทอความฝัน

ถักรักจักยืนยัน.....ร่วมแบ่งปันสรรใจกาย

รักผ่านซ่านดวงจิต....แม่ร่วมคิดประดิษฐ์หมาย

กำเนิดก่อเกิดกาย...ลูกหญิงชายได้สิ่งดี

กลอนบทที่ 14

คุณพ่อผู้ก่อเกิด...ให้กำเนิดเกิดทุกสิ่ง

ด้วยรักจากใจจริง....วมหลายสิ่งยิ่งผูกพัน

จากลูกพ่อปลูกรัก... เกิดตระหนักทุกสิ่งสรร

อุ่นไอสายสัมพันธ์....ลูกยึดมั่นขอวันทา

กลอนบทที่ 15

อนุสรณ์กลอนรักฝากให้พ่อ

เป็นรอยต่อสองภพจบประสาน

เมื่อพ่อจากลาไปไกลดวงมาลย์

ทั้งลูกหลานแม่ยังรักจักอาลัย

แม้วันนี้สิ้นพ่อต่อสานรัก

เฝ้าฟูมฟักดูแลช่วยแก้ไข

อย่ากังวลทุกอย่างต้องผ่านไป

เพราะในใจลูกมีพ่อต่อพลัง

รู้ค่าของคำว่า … พ่อ … ก็สายเสียแล้ว

อยากกอดพ่อ กับ แม่

แต่คงเป็นแค่ . . . ความฝัน

อยากไปนอนซบตักแม่และพ่อทุก ๆ วัน

อยากมีท่านเท่านั้นข้าง ๆ กาย

อยากย้อนเวลา . . . ในอดีต

อยากกลับไปคิดและแก้ไข

อยากกลับเป็นลูกที่ดีของแม่พ่อตลอดไป

อยากไปทำอะไรที่ลูกดี ๆ ควรทำ

แต่วันนี้ . . . คงเป็นได้แค่ฝัน

เพราะพ่อนั้น . . .จากไปไม่หวนหลัง

พ่อจากไปทั้งที่ลูกนี้ยัง . . .

ไม่ได้สำนึกถึงความรัก และหวังดีของพ่อเลย

ถึงวันนี้จะสาย . . . ที่จะบอกรัก

แต่ลูกภูมิใจนัก ที่ได้เกิดเป็นลูกของพ่อ

แม้ชาติหน้ามีจริง . . .ลูกอยากจะขอ

ให้ลูกเกิดเป็นลูกพ่อ และแม่ทุกชาติไป

คิดถึงพ่อ

ไม่มีแล้ว... แขนของพ่อที่เกาะเกี่ยว

แสนเปล่าเปลี่ยวในหัวใจยามคิดถึง

รักของพ่อ... ยังฝังลึกให้คำนึง

ลูกซาบซึ้งในพระคุณที่หนุนนำ

มือของพ่อ... เคยโอบอุ้มทั้งฟูมฟัก

ประสานรักแต่ตัวน้อยทุกคืนค่ำ

สิ่งดีๆ ที่พ่อให้ยังจดจำ

ลูกยังพร่ำใจยังเพ้อยังเหม่อคอย

ใกล้วันพ่อ... มาอีกแล้ว... นะพ่อจ๋า

ใต้ผืนฟ้ายังมีลูกตัวน้อยน้อย

คิดถึงพ่อลูกทดท้อ... น้ำตาปรอย

ลูกเหม่อลอยด้วยอาลัยในพระคุณ

ขอให้พ่อมีความสุขในภพอื่น

น้ำตารื้น... หยดร่วงไป... ใต้หมอนหนุน

จะหลับไหล... ไปพร่ำพรอด... กอดละมุน

คงอบอุ่น... แม้เพียงฝัน... ฉันก็ยอม

แม้วันนี้พ่อไม่ได้อยู่กับผม

แต่แหงนหน้ามองฟ้าทีไร... ผมก็รู้ว่าพ่อยังดูผมอยู่ครับ

จะทำดี(ที่สุด)เพื่อพ่อครับ

รักพ่อนะ... และคิดถึงพ่อเสมอ

5 ธันวา วันพ่อ ก่อเกิดสุข

5 ธันวา วันพ่อ ก่อเกิดสุข
สร้างเสริมลูก เผ่าไทย ขยายผล
ลูกขอกราบ แทบเท้า เอามงคล
ลูกทุกคน รักพ่อ ขอแทนคุณ
งานพ่อหนัก ลูกประจักษ์ ในดวงจิต
ขออุทิศ กายใจ สนับสนุน
ไทยทุกคน เคารพพ่อ ผู้การุณย์
ขอเนื้อบุญ จงบันดาล ผสานใจ
ทั่วแผ่นดิน ถิ่นแคว้น แดนเหนือใต้
ทรงห่วงใย เสริมสร้าง ทางสดใส
ให้รักษ์น้ำ รักษ์ดิน สินทรัพย์ไทย
ขาดสิ่งใด ก็ไร้ค่า พาเศร้าตรม
เมื่อดินดำ น้ำชุ่ม ภาคภูมิจิต
สร้างชีวิต เสริมชีวา พาสุขสม
สุขภาพดี ถ้วนหน้า ธันวาคม
ท่านดั่งพรหม ผดุงไทย เกรียงไกรเอย

*** 84 ปี มหาราช ฉัตรปกเกล้า
ไทยทุกเผ่า ร้อยรัก สมัครสมาน
ทศพิธ ราชธรรม น้อมนำกาล
พระทรงงาน ยอดยิ่ง มิ่งเมืองไทย
เป็นแบบอย่าง ทางถูก ให้ลูกหลาน
ก่อเกิดการ งานหลัก จากพิสัย
ให้รักษ์น้ำ รักษ์ดิน คู่ถิ่นไทย
น้ำพระทัย มหาราช ของชาติไทย
เศรษฐกิจ พอเพียง เลี้ยงชีวิต
ทรงอุทิศ เวลา เงินตราให้
พระตรากตรำ ทำเอง จากจิตใจ
ต้องการให้ เห็นจริง ทุกสิ่งงาน
ความสำเร็จ เสร็จสม อารมณ์หวัง
เสริมพลัง สร้างความคิด ลิขิตขาน
พระทรงชัย ไตร่ตรอง มองเหตุการณ์
เพื่อลูกหลาน รุ่งเรือง เมืองไทยงาม

*** พระทรงเป็น ยิ่งกว่า มหากษัตริย์
พระทรงเป็น นักปฏิบัติ สืบค้นหา
พระทรงเป็น นักคิด พิจารณา
พระทรงเป็น นักพัฒนา คู่ฟ้าไทย
พระทรงธรรม น้อมนำ ธรรมชาติ
พระเปรื่องปราชญ์ ชัดแจ้ง แถลงไข
พระทรงสร้าง ทางถูก ให้ลูกไทย
พระมหากษัตริย์ไทย ครองใจ ไทยทุกดวง

*** 80 ปี ชนชาวไทย น้อมใจภักดิ์
ร้อยรวมรัก สมัครจิต อุทิศผล
ด้วยผองไทย ใจมนุษย์ สูงสุดชน
มหามงคล ฉลองชนม์ องค์ภูมี
ขอทวยไท้ เทวดา มาสถิต
ฉลองกิจ เฉลิมกาล สานราศี
หลายล้านใจ ถักทอ ก่อกรรมดี
ขอบารมี ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ ( นับพันนับหมื่นปี )

กลอนวันพ่อ กลอนแปด

บรรเจิดแจ้งพระคุณล้ำแจ่มจรัส

นั้นเฉิดฉัตรปกล้ำค้ำเกศา

เสมือนดั่งน้ำทิพย์ชโลมมา

ค้ำชีวาให้ลูกน้อ เจริญตาม

ลูกขอกราบ แทบเท้า บิดาข้า

ปกปักมา ห่วงหา ไร้ขวากหนาม

ลูกท้อแท้ หกล้ม ประคองตาม

เมื่อในยาม เราโต ช่วยชูใจ

ครั้นยามเจ้า สู่หนทาง ที่อับแสง

ยามที่แรง ชีวาเจ้า ไร้แสงใส

ถึงตอนนั้น อย่าใด้ลืม บิดาไป

พ่อจะให้ แสงสว่าง ให้เจ้าเดิน

อยากถามลูก ว่าเจ้า รักพ่อไหม

ไม่มากไป ขอเพียงรัก และสรรเสริญ

ถ้าจะมี ความก้าวหน้า และเจริญ

เพียงเทอดเทอญ กตัญญู บิดามารดา

ด้วยรักจากบุพการีนี้ก่อเกิด
ให้กำเนิดบุตรมาอยู่อาศัย
รักบุตรดั่งแก้วตาดวงใจ
ได้เติบใหญ่สดใสในโลกา
ด้วยรักจากบุพการีนี้ใหญ่หลวง
***งจากทรวงมินานท่านห่วงหา
รักจากท่านยิ่งใหญ่กว่าท้องนภา
เฝ้าเลี้ยงดูบุตรมาเป็นยาใจ
ด้วยรักจากบุพการีนี้รักษา
ปกกายาอินทรีย์มีแต่ให้
เฝ้าอบรมสั่งสอนนั่งถอนใจ
เมื่อใดเจ้าจะเติบใหญ่ให้พ่อดู
ด้วยรักจากบุพการีนี้บริสุทธิ์
แม้แสนสุดเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า
ยังฟูมฟักอุ้มชูไม่ไกลตา
เห็นความสุขบุตรเป็นยาชูกำลัง
ด้วยรักจากบุพการีนี้อภัย
ผิดแค่ไหนอภัยได้ไม่ถือสา
แม้ต้องเจ็บขมขื่นหมื่นน้ำตา
สุดคณนาความรักจากบุพการี

ไม่ใช่พ่อแท้แท้แต่ก็พ่อ
อยากรั้งรอชีวิตท่านนั้นหนักหนา
ทั้งที่รู้...เกิดเจ็บตาย....ของธรรมดา
แต่ทว่าอดเศร้าใจไม่ได้เลย

ขอให้พ่อหลับสบายอย่าได้ห่วง
พ่อสู่สรวงสวรรค์สู่ชั้นฟ้า
ขอให้พ่อสู่ภพใหม่ใสโสภา
ขอชาติหน้าเป็นพ่อลูกทุกชาติไป

พ่อลำบาก กรากกรำ ทำงานหนัก
เพื่อลูกรัก พ่อทำได้ ไม่เคยบ่น
ถึงแม้เหงือ รินไหล ไม่กังวล
ขอให้ลูก ของตน เป็นคนดี

อันพ่อเเม่มีพระคุณต่อเรามาก
ท่านลำบากดูแลคอยห่วงหา
ป้อนข้าวป้อนน้ำสอนพูดจา
ให้ศึกษาเล่าเรียนพากเพียรไป
เราเป็นลูกควรตอบแทนพระคุณท่าน.
ควรยืดมั่นความดีเป็นนิสัย
ปรนนิบัติพัดวีคอยห่วงใย.
ตอบแทนไปจนท่านวายชีวัน

..พ่อคือพระประธานให้บ้านสุข
พ่อคือพระประมุขความสุขสันต์
พ่อให่สิ่งแสนดีทุกวี่วัน
พ่อคือจันทร์ส่องหล้ายามราตรี

คุณพ่อแม่นั้นยิ่งใหญ่สุดไพศาล ........ ท่านทำงานหาเลี้ยงอย่างแข็งขัน
แม้เหนื่อยยากเท่าใดสู้ฝ่าฟัน.............ท่านขยันหาเงิ นส่งเราเรียน
สอนลูกให้ทำทุกสิ่งด้วยสองหัตถ์.......และซื่อสัตย์....ท างงาน...การอ่านเขียน
พึงมานะ....ขยัน...มุ่งหมั่นเพียร..........น้อมนบท่านเห นือเศียรเราทุกคน

ร่มชีวิต ชิดใกล้ อุ่นไอออก
แจนพ่อปก ป้องภัย อยู่ไม่
แด่คุณพ่อ ด้วยดวงใจ ไม่จืดจาง
สวรรค์สร้าง พ่อมาเพื่อ เอื้ออาทร

รักษาตัว กลัวกรรม อย่าทำชั่ว
จะหมองมัว หม่นไม้ ไปเมืองผี
จะเลือกทำ แต่กรรม ที่ดีดี
จะได้มี ความสุข พ้นทุกข์ภัย

ศัตรูที่แท้จริงของคนคือ โลภ, โกรธ, หลง
ต้องแก้ด้วยมี ศีล, สมาธิ, ปัญญา

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ จะตายทั้งที ฝากดีเอาไว
การให้ธรรมะเป็นทาน เป็นบุญกุศลอันสูงสุด
อยากเป็นเศรษฐี ต้องหมั่นแจกทาน

อันทานศีลภาวนาอย่าเลยละ
อุตสาหะสืบสร้างทางสวรรค์
นิสัยสงคงนิพพานไม่นานครัน
เกษมสันต์แสนสุขสิ้นทุกภัย

การทำบุญแจกทานคนจน
และนั่งสมาธิภาวนา
เป็นการได้กุศลผลบุญดีที่สุด
ฆ่าสัตว์ คนอายุสั้น
เบียดเบียนสัตว์ ขี้โรค
โกรธและพยาบาท ผิวพรรณหยาบ
ริษยาคนอื่น ไม่มีเดชานุภาพ
ตะหนี่ขี้เหนียว มีความยากจน
หยิ่ง จองหอง เกิดในตระกูลต่ำ
ดื่มสุราเมรัย มีปัญญาทรมาน
กรรมดี
ไม่ฆ่าสัตว์ คนอายุยืน
ไม่เบียดเบียนสัตว์ สุขภาพดี
อดทนไม่โกรธตอบ ผิวพรรณดี
ไม่ริษยาคนอื่น มีเดชานุภาพมาก
บริจาคทาน มีสมบัติมาก
อ่อนน้อม มีตระกูลสูงศักดิ์
คบแต่บัณฑิต มีปัญญามาก

เกิดมาตัวเปล่า ตายไปตัวเปล่า
มีบุญกับบาป ที่ติดตัวไปได้เท่านั้น
แม้ทองเลี่ยมฟัน ก็เอาไปไม่ได้

ทำดี ได้ดี ทำชั่ว ได้ชั่ว
ปลูกอะไร จะได้ผลเช่นนั้นอย่างแน่นอน
ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นตถาคต

คนดีชอบแก้ไข้ คนจัญไรชอบแก้ตัว
คนชั่วชอบทำลาย คนมักง่ายชอบทิ้ง
คนจริงชอบทำ คนระยำชอบติ

อันความตายชายนารีหนี้ไม่พ้น จะมีจนก็ต้องตายวายเป็นผี
ถึงแสนรักก็ต้องร้างห่างทันที ไม่วันนี้ก้วันหน้าจริงหนาเรา

ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่
เว้นเสียแต่ ต้นทุน บุญกุศล
ทิ้งสมบัติ ทั้งหลาย ให้ปวงชน
ร่างของตน เขายังเอา ไปเผาไฟ

เป็นสตรี ไม่มีศีล ก็สิ้นสวย
บุรุษด้วย ไม่มีศีล ก็สิ้นศรี
พระภิกษุสามเณรชี ไม่มีศีล ก็สิ้นดี
ข้าราชการ ไม่มีศีล ก็หยาบคาย

ชีวิต เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นสิ่งที่แน่นอน
ต้องละความชั่ว หมั่นทำความดี

พระอรหันต์ที่บ้าน คือ บิดามารดา
จึงต้องเคารพและบูชามากที่สุด

เมื่อตายแล้ว ผลของกรรมจะปรากฏดังนี้
ผู้มีความโลภ, โกรธ, หลง จะเกิดเป็น เปรตและสัตว์เดรัชฉาน
ผู้มีศีล ๕ จะเกิดเป็น มนุษย์
ผู้มีหิริโอตตัปปะ จะเกิดเป็น เทวดา
ผู้มีณาน จะเกิดเป็น พรหม
ผู้ไม่มีกิเลส จะเกิดเป็น อรหันต์

ของฝากสำหรับท่านที่เป็นลูกทั้งหลาย
พ่อแม่ก็แก่เฒ่า จำจากเจ้าไม่อยู่นาน
จะพบจะพ้องพาน เพียงเสี้ยววารของคืนวัน
ในจริงไม่อยากจาก เพราะยังอยากเห็นลูกหลาน
แต่ชีพมิทนทาน ย่อมร้าวรานสลายไป
ขอเถิดถ้าสงสาร อย่ากล่าวขานให้ช้ำใจ
คนแก่ชะแรวัย ย่อมเผลอไผลเป็นแน่นอน
ไม่รักก็ไม่ว่า เพียงเมตตาช่วยอาทร
ให้กินและให้นอน คลายทุกข์ผ่อนพอสุขใจ
เมื่อยามเจ้าโกรธบึ้ง ให้นึกถึงเมื่อเยาว์วัย
ร้องไห้ยามป่วยไข้ ได้ใครเล่าเฝ้าปลอบโยน
เฝ้าเลี้ยงจนเติบใหญ่ แม้นเหนื่อยกายก็ยอมทน
หวังเพียงจะได้ผล เติบโตจนสง่างาม
ขอโทษถ้าทำผิด ขอให้คิดทุกโมงยาม
ใจแท้มีแต่ความ หวังคอยช่วยอำนวยชัย
ต้นไม้ที่ใกล้ฝั่ง มีหรือหวังอยู่นานได้
วันหนึ่งคงล้มไป ทิ้งฝั่งไว้ให้วังเวง

สังขารร่างกาย ต้องตายเป็นฝี อยู่ในโลกนี้ ไม่มีแก่นสาร
ทรัพย์สินเงินทอง เป็นของสาธารณ์ ไม่ใช่ของท่าน ลูกหลานต้องลา
อย่ามั่วประมาท โอกาศยังมี อย่าหลงโลกีย์ จะมีปัญหา
โลกนี้แท้จริง เป็นสิ่งมายา เป็นสิ่งลวงตา ใช่ว่าจีรัง
สังขารร่างกาย อยู่ไม่กี่ปี ก็ตายเป็นผี ไม่มีความหวัง
เกิดแก่เจ็บตาย ร่างกายผุพัง ทุกวันเดินทาง สู่ยังกองฟอน
จะห้ามไม่ฟัง จะรั้งไม่หยุด เป็นสิ่งสมมุติ ตามพุทธะสอน
อำนาจใดๆ อย่าไปวิงวอน ให้ช่วยเราตอน ที่วันสิ้นใจ
สังขารเรานี้ เป็นสิ่งที่สังเวข มันเป็นสาเหตุ สังเกตเอาไว้
เดี๋ยวร้อนเดี๋ยวหนาว ปวดร้าวอาลัย หิวอิ่มเกินไป ก็ไม่อยู่นาน
หนาวก็จะตาย ร้อนไปก็จะแย่ ลำบากแท้ๆ นี่แลสังขาร
ต้องกินต้องถ่าย ทนไปทุกวัน ดูน่าสงสาร คิดกันให้ดี
สังขารร่างกาย ทั่วไปเน่าเหม็น มีของกากเดน มองเห็นทุกที
ไหลเข้าไหลออก ย้อนยอกมากมี ล้วนเป็นสิ่งที่ มีอยู่ทั่วกัน
น้ำเลือดน้ำหนอง ล้วนของปฏิกูล ไหลมาเป็นมูล พอกพูนหลายชั้น
ข้างนอกเน่าเหม็น มองเห็นทุกวัน อีกข้างในนั้น ล้วนขันไม่งาม
สังขารร่างกาย ไม่ใช่ตัวตน เกิดมาเป็นคน ไม่พ้นโดนหาม
ต้องนอนเปลือยกาย ให้ไฟลุกลาม เมื่อเจ้าโดนหาม สู่เชิงตะกอน
ผู้ดีเข็ญใจ ก็ตายเหมือนกัน อย่าหลงสังขาร ปลงกันไว้ก่อน
ลูกหลานหญิงชาย ส่งได้แน่นอน ก็แค่กองฟอน แล้วย้อนกลับมา
สังขารร่างกาย ล้วนตายเป็นศพ ถูกแผ่นดินกลบ อยู่ในป่าช้า
หมู่หนอนชอนไช ตอมไต่กายา เป็นเหยื่อนกกา หมูหมาในดง
กระดูกเกลื่อนกลาด เรี่ยราดทั่วไป เอ็นเล็กเอ็นใหญ่ ไร้จุดประสงค์
ต้องถูกทอดทิ้ง นอนกลิ้งในดง เป็นป่ารกพง เฝ้าดงกันดาร
กระทำให้แจ้ง เจาะแทงตลอด ให้จิตนี้ปลอด หลุดรอดสังขาร
หยุดความกระหาย มุ่งไปนิพพาน ไม่หลงสังขาร ทั่วกันด้วยเถิด
จะได้หยุดเกิด มั่นไม่ประเสริฐ ตราบใดยังเกิด อยู่ในสงสาร
รีบภาวนา เพื่อละอัตตา ข้ามพ้นมายา ทั่วหน้ากันเทอญฯ

ยามเมื่อ ชราร่าง อ้างว้างจิต
คนึงนิจ ใฝ่หา ที่อาศัย
พอเป็นที่ พักผ่อน หย่อนกายใจ
หลังจากได้ ตรำงาน มานานปี
ที่พักกาย หาได้ ไม่ยากนัก
แต่ที่พักใจ สิลำบาก แม้อยากหนี
กิเลสล้น พ้นทั่ว ทับทวี
อยากจะคลี่ คลายปลด ลดจำนวน
จะเข้าวัด ลัดทาง สงบสุข
แต่ตัวทุกข์ ตามหรือไม่ ใคร่สอบสวน
พบมนุษย์ ก็ต้องพบ สิ่งรบกวน
มีมากมวล โลภโมห์ โทโสร้าย
สู้สำรวม กายใจ ใฝ่ธรรมะ
หมั่นชำระ จิตสะอาด สมมาดหมาย
เลิกหลงโลก โศกรัก จักสบาย
เหตุทั้งหลาย แหล่แท้ เกิดแต่ใจ

ใดใดในโลกล้วน อนิจจัง
คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้
คือเงาติดตัวตรัง ตรึงแน่น
ตามแต่บาปบุญแล ก่อเกื้อรักษา

ชีวิตเรา จะเอาอะไรแน่
ย่อมแปรผัน เปลี่ยนจิตและนิสัย
ชั่วอาจดี มีอาจจนวนเวียนไป
เอาอะไร ได้แน่แก่ตัวตน

บุญกุศล เร่งสร้างกันได้
วาสนา เร่งอสร้างกันไม่ได้
เราทำความถูกต้อง ดีที่สุดแล้วหรือยัง
มีธรรมะวันละนิด ชีวิตจะเป็นสุข