จารุวณฺโณภิกฺขุ

จารุวณฺโณภิกฺขุ
สังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ

วันศุกร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2554

กตัญญูต่อประเทศชาติ

กตัญญูกตเวทีต่อประเทศชาติ
ชาติไทยเรายาวนานประวัติศาสตร์      ด้วยบทบาททวดปู่ผู้รักษา
ประเพณีผองถ่ายจากยายตา                  สืบทอดมาแต่ครั้งโบราณกาล
ดำรงมั่นเอกราชทุกหยาดเหงื่อ              หยดเลือดเนื้อเผื่อไว้ให้ลูกหลาน
ทั้งศาสตร์ศิลป์ประเพณีวิชาการ             ด้วยวิญญาณหวงแหนแผ่นดินไทย
 เรามีชาติเผ่าพันธุ์ที่สืบต่อ                     ได้เกิดก่อแดนดินถิ่นอาศัย
ตั้งถิ่นฐานแหลมทองของชาติไทย         เราภูมิใจรักชาติเสมอมา
 เรามีศูนย์รวมใจเป็นหลักยึด                ได้ประพฤติหลักธรรมศาสนา 
วัฒนธรรมศิลปวิทยา                            มีภาษาถูกต้องของตนเอง
 สถาบันองค์พระมหากษัตริย์                ทรงขจัดโพยภัยใครข่มเหง
ทรงนำทัพปกป้องของไทยเอง              ข้าศึกเกรงไม่กล้ามารอนราน
พวกเราจงรักชาติศาสน์กษัตริย์             เป็นสมบัติของไทยด้วยใจหาญ
ด้วยพรากเพียรศึกษาวิชาการ                ปณิธานเป็นคนดีมีวินัย
รักชาตินี้ยิ่งใหญ่เหนือใดแท้                 ยอมเสียแม้ชีพจักสิ้นตักษัย
กตัญญูตอบแทนแผ่นดินไทย                หลอมรวมใจรู้รักสามัคคี
ศาสนาบูชาศรัทธายิ่ง                           ทำตามจริงกุศลบุญหนุนราศี
ประพฤติวัตรปฏิบัติตนเป็นคนดี           ตามอย่างที่ทวดยายถ่ายทอดมา
เราเทิดทูนจงรักภักดีไท้                       พระทรงชัยด้วยงานการศึกษา
คิดพูดทำสร้างสรรค์มีจรรยา               น้อมบูชาแด่พระองค์ทรงพระเจริญ     
กตัญญูรู้คุณแผ่นดินเกิด                     สุดประเสริฐผู้คนเขาสรรเสริญ
ทำสิ่งชอบควรการงานดำเนิน             อย่าหลงเพลินผิดพลาดประมาทตน
เราทำดีเพื่อชาติศาสน์กษัตริย์              บวรรัฐสีมาอย่าสับสน 
อันคนดีมีสำนึกแล้วฝึกตน                  จักส่งผลดีแน่อย่าแชเชือน
ถ้ารักตัวครอบครัวประเทศชาติ          สวมบทบาทนักศึกษาหาใครเหมือน    
ไม่ย่อท้อความลำบากสู้พากเพียร        ขยันเรียนแทนบุญคุณแผ่นดิน
พรหมวิหารธรรม 
มีหลักธรรมผู้ใหญ่ในชีวิต                   เป็นนิมิตอุดมพรหมวิหาร        
เป็นแบบยึดคนดีสี่ประการ                 พระองค์ท่านตรัสไว้ในโลกา
หนึ่ง เมตตาแผ่ไปในหมู่สัตว์         สุขสวัสดิ์แผ่ไกลในทิศา
เป็นพระธรรมค้ำจุนหนุนโลกา           เป็นมนต์ตราผูกใจด้วยไมตรี
สอง กรุณาปรารถนาให้พ้นทุกข์    ถ้าหมดสุขทุกข์ทนหม่นหมองศรี
ผลจากใจกรุณาความปรานี                 คุณความดีที่ใจมอบให้กัน
 มุทิตา  ใจพลอยยินดีด้วย                ได้ร่ำรวยยศตำแหน่งสอบแข่งขัน
ของขวัญมอบชื่นชมนิยมกัน               ด้วยผูกพันใจฉันพลอยยินดี
 อุเบกขาวางเฉยได้แน่วแน่             สุดแล้วแต่กรรมใครไว้ศักดิ์ศรี
คิดแยกแยะอยู่กลางหว่างชั่วดี             มิได้มีเราขาเข้าข้างใคร
อันคนดีควรมีพรหมวิหาร                  ไว้สืบสานให้มีในนิสัย
เพื่อความสุขร่มเย็นให้เป็นไป             ปลูกฝังให้ความดีมีในตน
ธรรมของพรหมคนนิยมว่าสุดยอด      ดีตลอดทำบ่อยคอยส่งผล
นะ  เมตตาของดีมีมงคล                     เป็นกุศลดลให้ก่อบุญญา
คิดดูเถิดเกิดมาถึงวันนี้                        เราทำดีหรือยังต่างค้นหา
ดีที่หนึ่งของแท้แผ่เมตตา                    สัตว์ทั่วหล้าสุขใจเสมอกัน
กรุณาเติมไว้ใช้บ่อยครั้ง                     เป็นพลังมุทิตาพาสุขสันต์
มนต์ปลุกเสกอุเบกขามาครบครัน       สิ่งสำคัญตรงนี้เกิดที่ใจ
พรหมวิหารยอดธรรมของพ่อแม่        ทั้งคนแก่ใครทำนำสมัย
ทั้งหนุ่มสาวเด็กน้อยเจริญวัย               ต่างมีได้ในชีวิตประจำวัน
พรหมของบุตรสุดบูชาคือพ่อแม่         ผู้เผื่อแผ่ปกครองของเธอฉัน
ความดีชอบตอบแทนบุญคุณอนันต์     เธอและฉันจงทำแต่กรรมดี
เราเป็นลูกพระพรหมองค์ศักดิ์สิทธิ์      ผู้ลิขิตดวงชะตาบุญราศี
สร้างครอบครัวตัวเองเก่งสุขดี        เพราะเรามีพรหมวิหารบันดาลดล